śmiąc porównywać z kapitańskimi swoich umiejętności obchodzenia się z bizonami. W tym stanie rozgoryczenia mógł zrzec się przyjętej na siebie dobrowolnie roli opiekuna zwierząt. Co się wtedy z nimi stanie? Jak sobie z nimi poradzić? - myślał gorączkowo "pierwszy". W umiejętności kapitana w zakresie hodowli bizonów nie uwierzył ani w to, by się mógł od kogoś (od kogo?) "aż tyle" w tak krótkim czasie o bizonach dowiedzieć. Wolał więc widzieć w roli opiekuna zwierząt zmaltretowanego studenta.<br> Starszy oficer dopędził chłopca, który był tak rozżalony na kapitana, że nie usiłował czy nie mógł swego żalu ukryć.<br> - Niech pan nie bierze tak do serca tego