Latach rozstrzygnięć" zawierających m.in. krytykę narodowego socjalizmu będącego, według Spenglera, "dyktaturą z dołu", manifestacją polityczną plebejskich mas, biada Spengler nad ślepotą Zachodu, który nadal nie chce dostrzec zagrażających mu niebezpieczeństw pogrążając się w tchórzliwym optymizmie ze strachu przed rzeczywistością. Czy zresztą jego przestrogi mogli brać poważnie "czytelnicy gazet" i "bydło wyborcze", przy czym "pomiędzy wyborcami a wybieranymi nie istnieje żadna różnica rang"? Nad Europą panuje "spokój fellachów", duch "happy endu bytu pozbawionego treści ma swój happy end" a jego nuda sprawia, że "muzyka jazzowa i murzyńskie tańce celebrują marsz wielkiej kultury ku śmierci". Rozpoczęła się nowa walka o planetę, a