do zrębu, emocja nagle wzrosła. Majaczyło tam kilka niewyraźnych kształtów. Oj, jak bardzo chciałem żeby to były jelenie. <br> Niestety! Jasność wstającego dnia rozwiała ostatni cień nadziei. Byk o pięknym porożu okazał się krzakiem jałowca, a leżące łanie to kępki bardziej bujnej i wyższej trawy. To dlatego łanie strzygły łyżkami, a byk stał nieruchomo. Wiatr jest zbyt słaby by poruszyć krzakiem. Chciałem jak najszybciej opuścić to miejsce, nie zwracałem więc uwagi na to by iść cicho. Byłem mokry i zły. Znów zawaliłem sprawę! Jak zwykle!<br> Nie zrobiłem jednak dziesięciu kroków, gdy byk odezwał się znowu. Zamarłem w bezruchu. Musiał być stary i