wielką szansę, mogę na tym przykładzie wytropić z jakimi to się wiązało "kosztami własnymi". Ten film stanowi osobliwy rachunek sumienia, bowiem ta postać jest odpowiedzialna najgłębiej za to, co działo się w okresie 30 lat. Jest to postać, która wraz z popełnianymi błędami nabywała świadomości, ale te błędy, te "grzechy" były nieuniknione. I tego procesu nie mógłbym zaobserwować na inteligencie, który przekształcił się w biurokratę, ani na chłopie, który pozostał na wsi, bo oni nie byli uwikłani w sprzeczności."<br>Rozpoznanie, z którym Królikiewicz rozpoczynał swój film było właściwe. Błędna okazała się teoria. Teoria estetyczna, nakazująca reżyserowi zbyt dosłownie. ilustrować tezy, owe