oburącz wazę. <br>- Nieee... Tutejszy hotel im za ubogi... Za jeziorem, gdzie luksusowy hotel "Pod Bursztynowym Pierścieniem", pan profesor jeszcze tam nie był... tam się zatrzymali. Ciężkie pieniądze. Autokar ich wozi jak Amerykanów. <br>- Postąpi dwa kroki. - To pewnie znowu taki klub seniorów wojennych... Włos siwy, ale na jeża krótko przystrzyżony, oko bystre, tyle że krok już nie taki pewny... Z własnym przewodnikiem podobno przyjechali. - I do kuchni. <br>Z korytarza głos proboszcza. Z Gertą. Teraz w drzwiach, zarumieniony, wesoły. <br>- Już przychodzę. <br>Po chwili zjawił się. Ruchem ręki podziękował za zupę. <br><br>- Częstowali mnie tam... Nie mogłem odmówić. Mieli ze sobą wymyślne kanapki z hotelu