paradoksu' i jej konsekwencje. Można <br>powiedzieć, że zatrzymał się on niejako na pierwszym etapie, a mianowicie na <br>negacji wszelkich wartości posiadających antytezy, a więc będących rezultatem <br>&lt;page nr=302&gt;<br>uprzedmiotowiania 'bycia'. Dla Heideggera wszelkie wartościowanie jest <br>bowiem nieuchronnie związane z subiektywizacją, która "nie pozwala bytowi <br>- być, lecz pozwala jedynie bytowi na to, by byt miał ważność jako <br>przedmiot". <br>Heidegger podkreśla, że myślenie, które pyta o prawdę 'bycia', określając <br>przy tym istotne miejsce z perspektywy człowieka, nie jest ani etyką, ani <br>ontologią. Dlatego pytanie o ich wzajemny stosunek na tym obszarze jest <br>pozbawione podstaw. Heidegger twierdzi, że myślenie o 'byciu' nie <br>opowiada się ani za