sposób ocenianych przez członków społeczeństwa. Pozostają one jednak poza zakresem niniejszego opracowania. tłum. Henryk Banaszak<br><br>&lt;tit&gt;XII<br><br>Zasada istnienia autorytetu w środowisku naukowym&lt;/&gt;<br><br>1.<br> Mówimy, że ktoś jest dla pewnego środowiska autorytetem w danej dziedzinie, jeśli środowisko to przypisuje mu szczególnie wysokie w tej dziedzinie kompetencje. Natura owej sfery odniesienia autorytetu bywa rozmaita. Może nią być jakaś dziedzina poznania lub umiejętności praktycznych, smaku artystycznego, poczucia moralnej słuszności itp. To jedna relatywizacja. Druga dotyczy środowiska: ktoś może być np. autorytetem w oczach opinii publicznej i zarazem nie być nim dla wąskiego kręgu specjalistów; albo odwrotnie.<br> Rozważania nasze dotyczą autorytetu w dziedzinie nauki, odniesionego