place au dessus de tous les autres, les utilise, les sublime tous. Il n'y a point de doute que, de notre temps, ce soit le physicien qui tienne le grand role&lt;/&gt;".<br> Po czym prof. Mmaa wspomniałby istniejące poprzednio dominanty, takie jak religie, filozofie, sztuki, władze i gastronomie, które osiągały już całe szeregi swych syzyfowych szczytów, i [nie negując korelacji i związków przyczynowych, jakie istnieją między nimi i &lt;hi rend="spaced"&gt;nauką&lt;/&gt;] prof. Mmaa podkreśliłby, iż nauka nie jest ich dalszym ciągiem, nie jest i c h Postępem, że posiada swój własny rozwój, dążenie do doskonałości, rozkwit i, prawdopodobnie, przekwitanie. Że jest możliwe, iż nauka ustąpi