Gdy następna <br>potrawa nie pojawiała się natychmiast, spoglądał co <br>chwila na zegarek, a nie zdążył jeszcze wypić <br>kawy, gdy Jan stał już za nim z paltem w ręku. <br><br>Tymczasem zaś dzwonił telefon - ciągle, <br>uporczywie, nieznośnie... <br><br>Jednakże w zachowaniu ojca nie nastąpiła przecież <br>zmiana. <br><br>Po dawnemu podnosił mnie w górę i całował <br>przy powitaniu, a od czasu do czasu obejmował mnie przez <br>stół krótkim i ciepłym błyskiem spojrzenia i uśmiechu. <br><br><br> Więc może - zapomniał? A może <br>po prostu nie zależało mu na tym? Czyż w ogóle zależało <br>mu na mnie (jeśli nie byłam chora - oczywiście)? <br>Nie. Nie byłam potrzebna ani ojcu, ani Adeli