Kiedy się ściemniło, ostrożnie przemknął się między<br>opłotkami, aby pożegnać rodziców i domowe kąty przed następną<br>wyprawę na Węgry. Przejęty jego losem wujek zawiózł go<br>furmanką pod Zwardoń i tam na skraju lasu pożegnali się.<br> Dalej wędrował już w pojedynkę tym samym szlakiem,<br>który przedtem przebył wraz z Kowalczykiem. Szedł cały czas<br>pieszo, aż do granicy polsko-słowackiej, którą szczęśliwie<br>udało mu się pokonać. Jak poprzednio pomocy udzielił mu<br>kolega, Józek Grabiński, którego zwerbował na stałego współpracownika.<br> Na terenie Słowacji odwiedził wszystkie zorganizowane<br>przez siebie punkty etapowe, zacieśniając przyjaźń zwerbowanymi<br>do współpracy w akacji przerzutowej.<br> Po czterech dniach od wyruszenia z rodzinnego