sam), nieraz prawdopodobnie własnych. O niektórych z Biernatowych formuł sentencjonalnych trudno orzec, czy zostały puszczone w obieg przez bajkopisarza. Tak czy inaczej, można na Biernata spojrzeć jako na pierwszego polskiego paremiografa (zbieracza przysłów).<br>Bajka, inaczej apolog, w szesnastym wieku zwana przypowieścią, jest zazwyczaj bajką zwierzęcą, ale nie jest to jej cecha najistotniejsza. Bajka często posługuje się bohaterami zwierzęcymi, ponieważ zwierzę, ściślej: nazwa zwierzęcia, łatwo i ostro wyznacza pewną dominującą jego cechę, np. drapieżność wilka, łagodność jagnięcia, podstępność lisa itd. W ten sposób bohater bajki jest skrajnie stypizowaną postacią, która doskonale nadaje się do konstruowania schematu stosunków, zazwyczaj stosunków społecznych, opartych na