odnajduje drzwi od strychu. Są we wnętrzu niemieckiej fortecy, która niemal chodzi od salw maszynowej broni.<br>- Nacierają od ulicy - podtrzymuje swoich i ostrożnie naciska drzwi: Uchylają się ze skrzypem, który w ich uszach przekrzykuje wszystko: łomot ciężkich dział - to chyba bije już wezwana na pomoc radziecka artyleria zza Wisły - serie cekaemów, nawał pojedynczych wystrzałów.<br>Są już na schodach. Jerzy kątem oka widzi, jak Jagiełło żegna się szeroko i już ma go przed sobą. Rusza za nim już w momencie, gdy chłopak składa się z empi. Razem z pierwszym strzałem o posadzkę półpiętra stuka granat Jerzego. Niemców było chyba czterech przy ustawionym