w konflikcie; konieczny jest wtedy jakiś kompromis w ich sumarycznej ocenie ze względu na owe cele (estymacja przedziałowa). Sformułowania powyższe są oczywiście nader nieprecyzyjne; uzyskują one ściślejszy sens poprzez wyraźne zdefiniowanie stopnia realizacji celu r(x, h) .<br> Z punktu widzenia powyższych ustaleń pojęciowych, ocena skuteczności reguł wnioskowania ze względu na cel poznawczy przebiega następująco:<br> Oznaczmy przez X zbiór wszystkich wyników x eksperymentu. Niech p(xix) będzie funkcją rozkładu wyników eksperymentu, zależną od parametru x. Zbiór S możliwych stanów rzeczy utożsamiamy ze zbiorem możliwych wartości parametru x. Reguła wnioskowania d jest funkcją określoną na zbiorze X i przyjmującą wartości ze zbioru H