jest ich mniej więcej siedemdziesiąt), które wyrażają obecność nieindywidualnego, zbiorowego "powiedacza". Poprzez przysłowie właśnie najwyraźniej demonstruje się przynależność Reja do określonego językowo-obyczajowego universum, z którym pisarz się solidaryzuje i z którego nie usiłuje się wyzwolić czy wyodrębnić.<br>Kochanowski używa znacznie mniejszej liczby przysłów niż Rej, ale za to wybiera celnie, stosując je zależnie od wysokości stylu utworu: częściej we fraszkach niż na przykład w Psałterzu. Użycie przysłowia Kochanowski często zapowiada: "Jesli na występy przez spary - jako mówią - patrza urząd tępy". U Reja nie ma żadnego "jako mówią", żadnego odgrodzenia się od przysłowia. Rej tkwi w żywiole mowy potocznej.<br>Chłop był