Do celowania służy tzw. krzyż nitek (albo inaczej krzyż celowniczy). Tworzą go kreski wyryte na płytce szklanej. Płytkę tę, umieszczoną w miejscu powstawania obrazu w lunecie, obserwuje się równocześnie z obrazem danego przedmiotu. Prosta, przechodząca przez środek krzyża nitek &lt;HI rend="italic"&gt;K&lt;/HI&gt; i środek obiektywu &lt;HI rend="italic"&gt;C&lt;/HI&gt; (rys. 2.15) nazywa się &lt;HI rend="italic"&gt;osią celową&lt;/HI&gt; lunety. Chcąc dobrze wycelować w jakiś przedmiot należy tak ustawić okular, aby wyraźnie widzieć zarówno krzyż nitek, jak i obraz przedmiotu.<br>&lt;tit&gt;Dalmierz kreskowy&lt;/&gt;<br>W równych odległościach od osi celowej, przez punkty &lt;HI rend="italic"&gt;M&lt;/HI&gt; i &lt;HI rend="italic"&gt;N&lt;/HI&gt; na siatce obrazu, naniesione są dwie krótkie kreski, stanowiące dalmierz, zwany dalmierzem kreskowym (rys. 2.16