polityki. Jest to quasi-prywatyzacja pozostawiająca państwu (czy bardziej - wysokim urzędnikom państwowym) znaczące wpływy w gospodarce, tworząca lukratywne stanowiska w radach nadzorczych. Z reguły koncentracji takiej towarzyszyło "miękkie" finansowanie przedsiębiorstw przez państwowy sektor bankowy, podlegający nadzorowi i zależnościom od tych samych struktur i ludzi. Tego rodzaju grupy kapitałowe były albo celowo tworzone przez państwo (np. holdingi cukrowe lub Nafta Polska), albo - choć już formalnie jako przedsiębiorstwa prywatne - powstawały wokół byłych central handlu zagranicznego. Raz były to grupy jawne, nawet istniejące na giełdzie, innym razem - co jest oczywiście groźniejsze - równie wielkie grupy kapitałowe powstawały prawie niezauważalnie dla obserwatorów gospodarczych. Grupy te brały