wykorzystania gotówki, czeków czy też kart kredytowych przy dokonywaniu transakcji). Ze względu na to, że zwyczaje te zmieniają się stosunkowo powoli, monetaryści przyjmują, że popyt na pieniądz jest dosyć stabilny.<br>Po drugie, monetaryści zakładają, że podaż pieniądza ma charakter egzogeniczny w stosunku do gospodarki i znajduje się pod kontrolą banku centralnego. Założenie to - jak już wiemy z rozdziału dwunastego - ma wysoce kontrowersyjny charakter. Nie uznaje ono pewnych argumentów przemawiających za endogenicznością podaży pieniądza (zwłaszcza tego, że ilość pieniądza w obiegu zależy od zachowania się banków komercyjnych i innych podmiotów gospodarczych, których decyzje nie są niezależne od stanu koniunktury). Monetaryści twierdzą, że