możliwościach i swej sile rycerstwa - plebejskich formacji pieszych i konnych funkcjonujących na zasadach płatnego najemnictwa, walczących inną taktyką niż rycerstwo oraz innymi typami broni. Była to broń często do tej pory zupełnie nie znana bądź znana pod postacią chłopskich narzędzi gospodarskich, np. halabarda, młot lucerneński, widły bojowe, kosa bojowa czy cep bojowy. W Polsce to uwarunkowanie odegrało, w przeciwieństwie do Europy Zachodniej, najmniejszą rolę. Niemniej jednak wszystkie omówione wyżej czynniki współwystępowały i były od siebie uzależnione w różnym stopniu na różnych terytoriach.<br>Do czasów nam współczesnych nie zachowały się, niestety, w polskich zbiorach pierwsze szable typu wschodniego z XV w. Mimo