nie tylko pod względem organizacyjnym, ale i artystycznym. Rzadko bowiem mamy okazję posłuchać tej dostojnej, monumentalnej i pięknej muzyki w takiej obfitości i na tak wysokim poziomie. Niezdecydowanym zaś polecam CD "Otcze nasz", na którym zarejestrowano fragmenty ubiegłorocznego festiwalu. Wprawdzie nagranie nigdy nie odda brzmienia, a przede wszystkim atmosfery naturalnego cerkiewnego wnętrza, to jednak daje wyobrażenie o uroku bizantyjskiej kultury.<br>&lt;au&gt;P.Sa.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;tit&gt;Zaraza&lt;/&gt;<br><br>Przestrzeń dramatu amerykańskiej pisarki Naomi Wallace "Tylko ta pchła" idealnie przystaje do inscenizatorskich upodobań Anny Augustynowicz: stanowi zamknięte laboratorium słabości i szaleństw ludzkiej psychiki. Wokół króluje dżuma. Na przymusową kwarantannę w pałacu londyńskich arystokratów skazana zostaje - wraz z