siebie Praduiga.<br>- Tak - mruknął rudy. Nie spytał, dlaczego goście nie mogą przekroczyć progu jego domu.<br>- Mógłbym z tobą porozmawiać? - Lopez chciał zatrzeć wrażenie wywołane odmową przyjęcia zaproszenia. - Gdzieś tu. - Machnął ręką, wskazując obszerną altanę stojącą nad stawem. - Dobrze? Dobrze?<br>Równocześnie Crueth wydawał przez gadałkę rozkaz swym sierżantom:<br>- Sprawdzić mi tę chałupę. Dyskretnie.<br>Calver i Ho rozeszli się na boki spacerowym krokiem.<br>- Jasne - odparł Ohlen. Zbyt ochoczo, jak na gust Cruetha.<br>W altance panował cień, przyjemny chłód, powietrze pachniało wilgocią podziemnych grot. Stał tam stolik i cztery piękne, misternie rzeźbione krzesła, wyglądające na zbyt delikatne, by wytrzymać ciężar dorosłego człowieka. Lopez nie