z pięciu córek zubożałego szlachcica, z zawodu prawnika. Pani Eliza zwróciła uwagę na nietuzinkowe zdolności i przymioty dziewczyny już jesienią 1894 roku. Widząc zapał do nauki, zarekomendowała ją Karłowiczowi: "Mam tu dziewczynkę, pannę Eysymonttównę, szesnastoletnią, posiadającą zdolności umysłowe bardzo niezwykłe i - co ważne - poparte niezwykłą także wytrwałością, energią i powagą charakteru. W tym roku skończyła tutejsze gimnazjum; przez dwa lata jeszcze uczyć się będzie języków obcych w domu moim. Ale na potem marzę dla niej o drodze naukowej, do której jest bardzo sposobna. Ma zamiłowanie do nauk przyrodniczych. Do progu uniwersytetu doprowadzę ją własnym staraniem i kosztem..."<br><br> Szesnaście lat... To akurat