myszką, znalazłaby się może po lepszej stronie domu. <br>- Czego nadęłaś się? - pyta Sophie. <br>- Idź spać już, napiszę ci świadectwo, że nie mogłaś odrobić arytmetyki... - proponował Adam. <br>Krzywiła się wzgardliwie, milczała. Babka ofiarowywała na pociechę tartinkę z łososiem z półmiska "tamtych". Wtedy Marta odsuwała krzesełko i z krzykiem uciekała, tupiąc: <br>- Nie chcę, nie chcę, nie potrzebuję! <br>Nie mogła zasnąć, póki zatrzask nie zazgrzytał, póki nie zaszumiały &lt;page nr=138&gt; w przedpokoju jedwabie i Władyś skrzypiąc lakierami nie przeszedł do jadalni. Węszyła usilnie zapach Violettes de Parme; później zaciskała pięści i z głową pod poduszką płakała. <br>Musiała raz Marta bardzo długo czekać na szumiący, wonny powrót tamtych. Wiedziała