same podejrzenia nie wystarczą do rewizji na prywatnym terenie".<br>Dostajemy nową ochronę złożoną z miejscowych marines. Ruszamy powoli wąskimi uliczkami. W centrum miasteczka napiera na nas nieprzyjazny tłum. Tutaj nikt nie lubi białasów. Tak zostało od czasów kolonializmu. Mimo eskorty marines omijamy tłum szerokim łukiem. Wracamy na łódź. Robi się chłodno. Załoga - w stanie pogotowia. Nie wiadomo, czy ktoś nie przyładuje nam granatem. Atmosfera oczekiwania. W powietrzu czuć bryzę. Siadamy z Danem w sterówce. Możemy odetchnąć. Błogą ciszę przerywa huk strzałów i odgłos dartej blachy. A jednak, kurwa, a jednak! Ktoś do nas strzela! Dan i ja podamy plackiem. Skąd te