przygarbiony kuśtyka gdzieś do drugiej sali. Jerzy niedbałym gestem łokcia przysuwa przyciśnięty znów plik pieniędzy.<br>&lt;page nr=159&gt; - Va banque...<br>Linkiewicz wytrzeszcza pytająco oczy. - Va banque... - powtarza Jerzy.<br>- Ile pan kupuje? - mówi jakiś zdyszany kibic. - Dziękuję.<br>- Osiem... - uśmiecha się Linkiewicz jak chłopak, który zrobił psotę. "Basik umiera!" - krzyczy coś w Kolumbie, i nagle chłopak mówi wyraźnie:<br>- Szachrujesz, szulerze... Szachrujesz - powtarza i pochyla się nad stołem, : by złapać rękę przysuwającą ku sobie mięsisty, nabity zwał banknotów. Linkiewicz zrywa się z miejsca,, wywracając do tyłu ciężkie krzesło.<br>Pieniądze trzyma obu wspartymi o stół rękami. Kolumb jest unieruchomiony. Ktoś przyciska jego ręce do korpusu, stoi jak na