i ich mieszkańcom, pochodziły z nadania monarszego; były rodzajem przywileju. Nie uważano tych przywilejów za przyrodzone i naturalne prawa obywatelskie. W okresie monarchii stanowej zróżnicowanie pozycji prawnej poszczególnych kategorii mieszkańców państwa było wyraźnie widoczne.<br>Istniały różne porządki prawne określające pozycję w państwie danej kategorii mieszkańców (poszczególnych stanów) - szlachty, duchowieństwa, mieszczaństwa, chłopstwa, ludzi "luźnych", a także, niekiedy, różnych grup etniczno-wyznaniowych, np. w Polsce Żydów. Jednakże mimo tych ograniczeń zaczątków koncepcji praw człowieka doszukiwać się można już w myśli i praktyce politycznej niektórych zachodnioeuropejskich społeczeństw późnego średniowiecza.<br>129. W Polsce XVI, XVII, a zwłaszcza XVIII wieku - nazwa "obywatel" była używana tylko w