DRZAZGI&lt;/&gt;<br><br>Pluj, o rok młodszy ode mnie, wykazywał zadziwiające zdolności oraz inteligencję tak błyskotliwą, że pewnego dnia Drzazga rzucił mimochodem uwagę:<br><br>- Jeśli pan Pluj do końca roku będzie uczył się równie dobrze, przeniesiemy go od razu do czwartej klasy.<br><br>Wbrew zwyczajom koledzy nie gardzili nim jako pierwszym uczniem. Przeciwnie. Był chlubą całej klasy, a gdy chłopcy z piątej czy szóstej okazywali mu lekceważenie, mówiliśmy z dumą:<br><br>- Ty... Nie bądź za mądry... Przyjdź do nas... Pluj ci pokaże...<br><br>Z przyjemnością słuchałem jego odpowiedzi na lekcjach. Mówił swobodnie i formawał piękne, klarowne zdania. Unikał słów pospolitych, wykraczał daleko poza ramy podręcznika, a dzięki