nie cenił najwyżej tych uczniów, którzy <br>przejawiali największe zdolności poetyckie. <br>Wielu mistrzów zen przywiązywało większą wagę do treści wierszy niż <br>do formy. Kokan Shiren nakazywał swoim uczniom, którzy skarżyli się, iż <br>nie potrafią komponować poezji, zachowywać jedynie określoną liczbę sylab <br>i nie martwić się o styl. Kokan Shiren przyznawał, że chociaż większość <br>z tych wersów nie miała szczególnej wartości literackiej, wiele z nich było <br>dowodem dojrzałości duchowej ich autorów. Niektórzy japońscy mnisi <br>zen uważali, iż znajomość klasycznej poezji chińskiej nie jest niezbędnym <br>elementem praktyki zen. <br>Ocena 'wersów komentujących' dawnych mistrzów zen jest problemem <br>kontrowersyjnym. Kenneth Kraft zwraca uwagę na to, że