nic nie przeszkadza?<br>Antoniusz spojrzał w stronę baszty, nad którą ciągnęła się jeszcze smuga jaśniejszego, dogasającego zachodem nieba. Rzekł niezwykle poważnie:<br> - Wszystko byłoby w porządku, jedynie duchy bronią tajemnic zamku.<br>W kręgu otaczającym ognisko podniósł się głuchy szmer. Sierżant roześmiał się głośno.<br> - O, właśnie! Ja też tak myślałem, że te cholerne duchy przeszkadzają nam w pracy, i postanowiłem, że to się skończy.<br> - Ooo! - okrzyk podziwu zawtórował słowom komendanta.<br> - Będziemy panu bardzo wdzięczni - dał się słyszeć głos Antoniusza. -To drobnostka -rzekł buńczucznie komendant -nie z takimi duchami dawaliśmy sobie radę.<br> - Umm! - jęknęli z podziwu studenci.<br>Sierżant spojrzał na nich ostrzej, przynaglająco. Uniósł