końca i wóz natychmiast wrócił do linii. Jeszcze sto metrów, ostre hamowanie. Zatrzymał się dwa metry za stolikiem. Tak, to był Kosiński. Sędzia podbiegł do okna, przez które Dymek, niemal nie do poznania w obszernym kasku, podawał już kartę drogową. Sędzia zwijał się jak w ukropie, szczęknął printogin. Dymek już chował kartę.<br>Komandor podszedł do wozu z drugiej strony.<br>- Jak? - zapytał krótko.<br>- Na razie turystyka - zaśmiał się zza szyby Kosiński &lt;page nr= 62&gt;<br>ale to dopiero początek. Jeśli będziesz gdzieś jeszcze na trasie, przygotuj mi kartkę. Wiesz, parę czasów dla porównania. Cześć - podniósł do góry kciuk.<br>- Good luck - komandor klepnął po dachu samochód, który