o omamach.<br>Różne rzeczy mówione na wykładach dopasowywaliśmy do siebie. Pierwsze takie dopasowanie polegało na tym, żeby umiejscowić się na wykresie faz choroby. Różnie się określali, ja umieściłem siebie na początku nałogowego picia. To było omawiane przez grupę i przez terapeutów, w sumie okazało się, że wszyscy jesteśmy w najgorszej, chronicznej fazie. Poczułem się przekonany. Potem mieliśmy udowadniać, że jesteśmy alkoholikami, nie tyle sobie, co grupie.<br>Każdy z nas musiał opowiedzieć swoje ostatnie picie. Te wypowiedzi były nagrywane na magnetofon, potem były omawiane. Wyłapywaliśmy słowa i zwroty, które potwierdzały, że sami siebie okłamujemy - samemu nie znajdowało się dużo, częściej wyłapywali to