przynajmniej oprze o ścianę.<br>- To mogę zrobić. Chcesz siedzieć? I owszem, i owszem, będziesz lepiej myślał. Patrz wciąż na te drzwi, może odgadniesz, gdzie są tamte.<br>Adaś oparty o zimną ścianę, zapadł w milczenie. Zły był na siebie, że mógł chociaż przez chwilę łudzić się jakąś nadzieją i wierzyć temu chudzielcowi.<br>- Czego on chciał? - zaszemrał głos spoza beczki.<br>- Zdradził wspólników i chce szukać na własną rękę. - Znajdzie? - zapytał Francuz z niepokojem.<br>- Niczego nie znajdzie. Ani pan, ani ja, ani on - mówił Adaś niecierpliwie.<br>- Ja już nie będę szukał... Mam dość...<br>- I słusznie. Wie pan o tym, że tajemnica zapisana była na