była boginią... władczynią samotniczego raju... Więc kiedy się widzi ten raj, to trzeba myśleć o chorobach... I samiec, który ma ją wieczorem posuwać, też musi myśleć o chorobach... o pełnym, miękkim brzuchu... o jakimś nieszczęściu, i to nieszczęście sprawia, że samiec boi się tego posuwania i boi się o swojego chuja, boi się, czy ten chuj mu stanie... Potem przecież może za to cielesne zlekceważenie imperatorowej dostać skrycie kulkę w jakimś zaułku nad kanałem... niedaleko mostu westchnień... Ciało imperatorowej wydało mu się zbyt miękkie i zbyt brzuchate... a ten brzuch był pełen trujących gazów... ten brzuch był pełen złych tajemnic, złych