tak, proszę pana, przez jakiś czas myję naczynie w restauracji, a w lecie jadę sobie na letnisko." Roman w ostatnich minutach zmarkotniał - nie chciało mu się mówić ani słuchać. W dodatku zaczęło go ciągnąć na wymioty. Więc podniósł się z fotelika.<br>- Panowie! Co tak powoli idzie, tu jeszcze cała butelka... chwiejąc się zaczął rozlewać wino do kieliszków i poza kieliszki - hi, hi... to zabawne. A to dlatego, żem mieszał wódkę z winem i teraz... - spojrzał na zegarek i zawołał usługującego kelnera: - Rachunek &lt;page nr=273&gt;!<br> Za trzy godziny muszę być w interesie. Wszystko niech pan policzy, wszystko.<br>Ujrzawszy, że rachunek wynosi dziewięćdziesiąt pięć złotych, nie