wojaży po Rosji mikołajewskiej...<br>- No no, ambitne plany - stwierdziła z ożywieniem. - I chcesz to pisać po polsku?<br>- A niby po jakiemu?<br>- Byłoby jeszcze ambitniej zrobić to po francusku. Zresztą, zdawało mi się, że właśnie w tym języku robisz sobie notatki i gromadzisz wypisy - spojrzała na mnie z ukosa, uśmiechając się chytrze.<br>- Proszę mi szczerze powiedzieć - odpowiedziałem z uśmiechem - zrobiła pani wtedy tę kontrolę zeszytów, bo chciała pani sprawdzić, co ja tam wypisuję, nie uważając na lekcjach.<br>- Czemu nie miałabym wziąć tylko twojego zeszytu?<br>- Żeby mi nie pokazać, że to panią obchodzi.<br>- Sądzisz, że obchodziło?<br>- Takie miałem wrażenie.<br>- Wrażenie!... Prawo artysty. A