co? Wiem, wszystko przyszło do mnie za późno. Może w ogóle do nas. Na szczęście wy, młodzi, macie jeszcze całe życie przed sobą i w takich ciekawych czasach możecie przeżyć najpiękniejsze lata.<br>Wzruszyła ramionami. Michał zauważył, że tętnica na obojczyku pulsuje jej szybkim, nierównym rytmem. Ukryła twarz w dłoniach.<br>- Co ci?<br>- Nic. Tylko dla mnie też już jest wszystko za późno. A może za wcześnie, nie wiem. W każdym razie nie o czasie. Tutaj nie osiągnę nic, a może nawet nie chcę niczego osiągnąć. Coś i u mnie się kończy, ale ja muszę to coś zostawić, zniknąć, bo żyć obok nie