skończoność i niedoskonałość naszej ludzkiej natury, sugerując istnienie czegoś potężniejszego niż wola najpotężniejszego nawet człowieka. Rzucanie (lub wyciąganie) losów było w starożytności powszechną metodą odczytywania woli Bożej. Wielu przykładów dostarcza Biblia. Tak wybrano Samuela na pierwszego króla Izraela. Rzucając losy podzielono Ziemię Obiecaną pomiędzy poszczególne plemiona. W Księdze Jonasza marynarze ciągną losy, aby wykryć "winnego" sztormu. Los często też rozstrzygał o tym, kto został powołany do wojska, od starożytności, przez Polskę pod zaborami, po wojnę w Wietnamie (ta ostatnia "loteria" okazała się zresztą "nieuczciwa" - preferowała osoby urodzone na początku roku).<br><br>&lt;tit&gt;Prawa przypadku&lt;/&gt;<br><br>Hazard to inne oblicze fascynacji przypadkiem. Wielu cesarzy rzymskich