udawałem, że je szukam.<br><br>Duża, tęga, grubo ciosana Matwiejewa stanowiła zupełne przeciwieństwo Stiebłowej. Mówiła głośno i dobitnie, jakby każde jej słowo miało podwójną wagę. Wywody Natalii Gieorgiewny drażniły ją, wytrącały z równowagi, tak dalece były sprzeczne z tym, co ona uważała za pewne i słuszne.<br><br>Stiebłowa wypowiadała swe myśli głosem cichym, trochę omdlewającym i zdawała się z lekceważącą wzgardą zbywać krzykliwe wynurzenia Jewłampii Nikonorowny.<br><br>- Przyroda... moja droga, tyle mówisz o przyrodzie... zachwycasz się nią, a to dlatego, że ważysz pięć pudów i jesteś mocna jak dąb. Zdaje ci się, że stanowisz nieodłączną część krajobrazu, że na tobie wspiera się niebo. Przyroda