będzie dzisiaj świętej wieczerzy ani dzielenia Bożego chleba, boć w Maleniu koń ważniejszy dla dziedzica od ludzi - rzucił w przestrzeń proboszcz.<br> W oborze krowy leżały na czystej słomie, przeżuwając karmę. Patrzyły łzawymi oczyma na wchodzących, z końca pomieszczenia mruknął buhaj. On również rozpoznawał dziedzica. Podobno był agresywny, ale teraz niczym cielę lizał osypane solą palce właściciela. Pachniało mlekiem i sianem. Ksiądz uniósł kropidło, machnął nim w cztery strony i nakreślił w powietrzu krzyż nad krowimi grzbietami.<br> - Wszystkiego najlepszego, Chrystus się rodzi! - zawołał obrzędowo Borowski, a rozbawiona Hania Surmówna przywtórzyła:<br> - Najlepszego paniom krowom! - Skądś wysunął się zaspany oborowy i pochylił do ręki