lub wpływ termiki wód morskich na intensywność cielenia (Meier, Post, 1987; Jania, 1988b). Warto zwrócić uwagę na ostatnie zagadnienie. Topnienie lodu na kontakcie z wodą morską jest funkcją jej temperatury i zasolenia (por. rozdz. 4.4). W przypadku Lodowca Hansa na południowym Spitsbergenie topnienie to wynosi ok. 20% rocznej prędkości cielenia (Jania 1988b). Jeżeli, korzystając ze wzorów przytoczonych uprzednio autorów, obliczymy intensywność topnienia przy założonym podniesieniu temperatury wody morskiej o 2C, przy tym samym zasoleniu, okaże się, że prędkość topnienia wzrasta ponad 2 razy. Relację tę pomiędzy klimatem a lodowcem uchodzącym do morza musi się zatem uwzględniać przy analizowaniu wahań lodowców