w ciemnej jamie ulicy. Przeczekałem chwilę, po czym szybko wyskoczyłem przez okno. Stanąłem niepewny pod ścianą. Co teraz? Porwała mnie nagła żałość, niechęć, zachciało mi się wrócić i położyć do łóżka, ale przestrzeń i gwiazdy pachniały czynem, nie było już dla mnie powrotu. Zrobiłem niepewnie parę kroków i znów <page nr=198> jakiś cień, tym razem spod ogrodów, śmignął i zginął w mroku. Skryłem się szybko za drzewem. Przeczekałem parę minut, a potem pewnym krokiem ruszyłem naprzód. Nie wiedziałem właściwie dobrze, dokąd mam iść, ale sądziłem, że jeżeli pójdę prosto przed siebie, przejdę most i dostanę się do starej części miasta, to idąc wciąż