w swojej gierkowskiej kawalerce na łódzkim Teofilowie. Z julianowskiego dzieciństwa pamięta niewiele: jak kapitan Żwirko, przyjaciel ojca, kołując nad pałacem zrzucił mamie bukiet czerwonych róż; jak będąc z rodzicami w Gdańsku powiedział: o, jaki ładny osiołek, więc osiołka natychmiast kupiono i zawieziono do Julianowa, gdzie okazał się oślicą i to ciężarną; jak w kuchni zarwała się szafa z bacharowską zastawą na 24 osoby, a ojciec wybierał ze sterty skorup nieuszkodzone kieliszki. Dwa z nich ma do dziś.<br><br>Annie zostało więcej pamiątek z Julianowa: meble z sypialni rodziców, malachitowa ramka z fotografią matki, chiński wazon, cukiernica, korek od karafki, marmurowy stolik na