Zniszczone przez biskupa Gerolda i jego świtę sanktuarium boga Prowe było "świętością całego kraju" (sanctimonium universae terrae),a zarazem miejscem, w którym lud tego kraju spotykał się na wiecach. Głównymi postaciami na tych wiecach byli książę plemienia oraz kapłan. Helmold nie wspomniał wprost, jak Tacyt, że kapłan otwierał zgromadzenie, nakazywał ciszę i strzegł pokoju w czasie obrad, ale szczegółowy opis topografii miejsca wiecowego pozwala sformułować parę istotnych wniosków.<br>Wiecowano na polanie otoczonej palisadą z rzeźbionymi bramami i z obiektem sakralnym - dębami boga Prowe - w centrum placu. Helmold stwierdza z naciskiem, że wpuszczano na ten plac tylko tych, którzy zamierzali złożyć ofiarę