nie wie Nibek. Uspokój się, Ignacy. Daj mi głowę: niech cię pocałuję. Byłeś zawsze potwornym tchórzem, ale nawet to podobało mi się kiedyś w tobie.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Kozdroń schyla się. Widmo całuje go w głowę. Wchodzi Nibek z butelką wódki w prawej ręce i z czterema kieliszkami między palcami lewej&lt;/&gt;<br>SCENA ÓSMA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;ciż sami plus Nibek&lt;/&gt;<br>NIBEK<br>&lt;hi rend="italic"&gt;zatrzymuje się, ujrzawszy tę scenę&lt;/&gt;<br>A to coś nowego! Czyżbyś miała rację, Anastazjo?<br>WIDMO<br>&lt;hi rend="italic"&gt;odsuwając Kozdronia&lt;/&gt;<br>Mam rację, mój Dyapanazy. Właśnie mówiłam Ignacemu: widma nie kłamią nigdy. Byłam jego kochanką.<br>KOZDROŃ<br>Tak jest, panie Nibek. Uwiodłem ci żonę. Przyznaję się.<br>Skrzyżowuje ręce na piersiach. Nibek ciężkim krokiem