zupełnie nieznanym mieście... Kiedy to wszystko się stało? Kiedy to wszystko mogło się stać?... Były, co prawda, jakieś ulice... jakieś gesty, brzęk tłukącego się szkła... ale wczoraj, wczoraj z pewnością była Halinka i ona powiedziała, że mama ma nockę. Nie mogło się przecież nic stać... Był jeszcze cmentarz. Ale ten cmentarz to przecież był sen. Stoi Janek na korytarzu i jest jak środek świata. Wszystkie nici są pozrywane - w przestrzeni i w czasie. Gwiazdy świecą i przelatują samoloty... lecz przecież... doprawdy nie wiem, jak skończyć... gdzieś zgubiłem się... Pod drzwiami zaś, tam pod sąsiednimi drzwiami... Nie pod tymi, gdzie śpi matka