twierdził, że praca fizyczna jest ze wszech miar degradująca dla duszy. Człowiek, który pracuje, musi się garbić, garbiąc pochyla się i wdycha kurz, zniekształcając przy tym klatkę piersiową. A w takim zniekształconym miejscu nie może zamieszkać piękna i harmonijna dusza. Człowiek szczęśliwy według Greków, to nie tylko ktoś, kto posiada cnotę, ale i zarazem ten, kto jest piękny. Pięknym zaś być nie może nikt mały czy nieforemny. Piękna dusza mieszka w pięknym ciele, tylko piękne ciało może posiadać piękną duszę. Dusza w ogóle pozbawiona ciała jest zaledwie cieniem (eidelon), który błąka się po Polach Elizejskich bez siły, bez celu, bez wyrazu