należy:<br>* zorganizowanie ciągłej obserwacji przestrzennej (okrężnej od kompanii-baterii wzwyż) oraz sygnałów podawanych przez przełożonego i sąsiadów;<br>* zapoznanie wszystkich żołnierzy z ustalonymi sygnałami i sposobami alarmowania o zagrożeniu z powietrza;<br>* tworzenie podsystemu ognia do walki z celami nisko lecącymi, z wykorzystaniem broni strzeleckiej i pokładowej;<br>* utrzymanie w każdej kompanii-baterii co najmniej plutonu dyżurnego w gotowości do natychmiastowego otwarcia ognia do celów powietrznych;<br>* realizacja przedsięwzięć zmniejszających skutki uderzeń przeciwnika powietrznego (&lt;orig&gt;rozśrodkowanie&lt;/&gt; i maskowanie).<br><br>&lt;tit&gt;Pododdziały dyżurne&lt;/&gt;<br><br>przygotowuje się w miejscu ich rozmieszczenia (działania) lub w pobliżu rejonów, gdzie są sprzyjające warunki prowadzenia ognia do celów powietrznych. Pododdziały powinny się znajdować w wozach bojowych