Kitaro Nishida nazwał logikę 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' <br>'logiką miejsca' (jap. basho no ronri). Przyznawał, że zainspirowało go <br>pojęcie 'przestrzeni' (gr. khora) w Timaiosie Platona. Nishida nie podał, które <br>fragmenty Timaiosa uważa za szczególnie ważne w tym względzie, jednak <br>uważna lektura tego dzieła wiele wyjaśnia. Platon definiował pojęcie <br>'przestrzeni' jako coś, co "łonem swym obejmuje wszystko, co powstaje". <br>Uważał, że w khora znajdują się wieczne i niezmienne idee oraz rzeczy, które <br>są naśladownictwem tego idealnego pierwowzoru. &lt;q&gt;"To, w czym odwzorowanie <br>powstaje [...], co ma przyjąć na siebie wszelkie rodzaje, musi być wolne od <br>wszelkiej postaci. [...] Dlatego matką i podłożem wszystkiego, co powstaje, <br>jest