kuchenne prace. Skarżyła się na to Surmie, upominała o przysłanie dziewuchy do pomocy.<br> - Jakże tak, starego człowieka do tylej roboty gnać.<br> Surma zdenerwował się i polecił żonie oraz córce pomagać kucharce. To jednak oburzyło Gawlikową. Rozpłakała się.<br><br> - Żeby pan Surma taki wstyd mnie na stare lata. Ja nie z tych, coby państwo do tego gnało, do czego jeich Pan Bóg nie stworzył. Maleń nie zbiednieje, jak mi pan dziewczynę do kuchni da, zaś pani Surmowa niech ta sobie na kanapie siednie i książkę czyta albo na spacer idzie, nie zaś przy mnie.<br> Tłumaczył więc Surma, że roboty huk, on zaś ani