potem poszła do rzeźnika i powiedziała, że jest bardzo dumna. Rzeźnik powiedział, że on też dostał wezwanie i ogromnie się cieszy. Radosny nastrój poranka psuła tylko żona rzeźnika, która ponuro krajała długim nożem mięso. Frau Gebauer pomyślała, że ta kobieta nie umie się odpowiednio zachować. Poszła do domu, mówiąc swoje codzienne "&lt;foreign lang="ger"&gt;guten Morgen&lt;/&gt;", ale tym razem nie wywołało to w niej żadnego optymizmu. Potem szyła i płakała, a następnego dnia odprowadziła męża na dworzec. Był bardzo dzielny. Grała orkiestra dęta, kobiety machały chusteczkami. Wszystko wyglądało dokładnie tak jak na wojennej kronice filmowej.<br><br>Mijał dzień za dniem, tydzień za tygodniem. Frau Gebauer