sercu na tę myśl, ale odrzucił ją ze złością jako niegodną żołnierza. Usłyszał sygnał trąbki obozowej, więc pożegnał się spiesznie.<br>- Tylko nie płacz - upomniał matkę, widząc, że jej usta drżą. - Otrzymasz ode mnie list przez gońca Spartaka... Wy zresztą jutro ruszycie za nami...<br>Ale wiadomość nie przyszła tak prędko. Arsinoe codziennie chodziła do żony Spartaka, która też zaczęła się już niepokoić.<br>Powoli posuwali się naprzód za szybko maszerującą armią. Droga wiodła wśród gór. Spartakus nie pozwolił jechać dolinami ze względu na niebezpieczeństwo napaści Rzymian. Szli tymi samymi przełęczami, natrafiali na wygasłe ogniska, ogryzione kości, ślady postojów koni. W miarę zwiększania się